Een paar maanden terug was het kortstondig rustig aan het eurofront. Maar
inmiddels is de crisis weer helemaal terug. Bijna alle denkbare oplossingen
zijn al wel geprobeerd. Op één na…

Griekse bankrun vergroot risico heel Europa

Griekenland bevindt zich op dit moment al lang niet meer in een gewone
recessie. Het land zit in een diepe depressie zonder einde in zicht. En waar
veel regeringsleiders het praten over een Griekse euro-exit tot voor kort
nog als belachelijk bestempelden, noemen velen van hen een exit inmiddels
vrijwel onvermijdelijk.

Uiteraard ontgaat dit alles de Grieken zelf ook niet. Menig Griek haalt zijn
spaartegoed alvast van de bank. Klaarblijkelijk om deze euro’s onder het
matras te verstoppen. Uit vrees dat hij (of zij) straks bij een
daadwerkelijk faillissement al het spaargeld kwijt is.

Maar hiernaast speelt nog iets. Heel wat Grieken kiezen namelijk eveneens het
zekere voor het onzekere en boeken hun spaartegoed bij voorkeur over naar
Duitse banken.

Bij zo’n overboeking loopt dit geld – simpel gesteld – eerst langs de Europese
Centrale Bank (ECB). Wanneer een Griek duizend euro naar een Duitse rekening
boekt dan komt dat geldt eerst aan bij de ECB, die het vervolgens doorzendt
naar de betreffende Duitse bank. Het is dan dus zo dat de ECB als het ware
een vordering van duizend euro op de betreffende Griekse bank in bezit
krijgt.

Maar gaat Griekenland failliet - en dat is beslist niet ondenkbaar - dan is
die vordering van de ECB weinig waard. De ECB zit dan met een verlies
opgescheept. Indirect is dit verlies voor de aandeelhouders van de ECB
oftewel alle eurolanden. Wanneer Grieken dus spaartegoeden naar andere
eurolanden overboeken dan nemen de risico's voor de rest van de eurozone –
inclusief Nederland – toe.

Het doorsluizen van Grieks geld verbieden heeft weinig zin. Waarschijnlijk
werkt het zelfs averechts: uit vrees dat zo'n verbod straks ook voor zeg
Spanjaarden, Portugezen en Italianen geldt, zal men namelijk direct zien dat
ook zij hun spaartegoeden naar vooral Duitse banken overboeken (in beperkte
mate is dit nu overigens al zichtbaar).

Laatste optie euro: waardedaling

Een mogelijk laatste optie voor het voortbestaan van de euro - noem het een
begin van een oplossing - wordt in de media nauwelijks besproken. Namelijk
een flinke waardedaling van de euro zelf tegenover andere valuta. Door de
euro ten opzichte van andere valuta flink te verlagen (gunstig voor Europese
beleggers met beleggingen elders) krijgt de gehele Europese economie een
impuls.

Een gedevalueerde euro levert een stimulans op voor heel Europa. Vooral voor
de Zuid-Europese landen is dat een welkome afwisseling, nu duidelijk wordt
dat bezuinigen in de huidige situatie de crisis enkel verdiept.

Maar een extra stimulans vanwege een waardevermindering van de euro leidt
mogelijk wel tot extra vaart voor de Duitse exporteconomie. Met hoge
looneisen en inflatie aldaar tot gevolg. Voordeel daarvan is dat het
onderliggende probleem van de euro - het grote verschil in
concurrentievermogen - tussen Duitsland en de rest verkleind wordt.

Een ideaal plan is dit zeker niet. Een zwakke euro maakt het voor Amerikanen,
Japanners en Chinezen moeilijker met ons te concurreren. En Duitsland zal
haar historisch ingegeven angst voor inflatie moeten overwinnen en goed
beschouwd haar concurrentievoordeel moeten opgeven. Ondanks deze nadelen
lijkt dit onderhand zo’n beetje het enige plan waarmee de euro nog enige
kans van overleven heeft...

Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van 's
werelds beste beleggers en is tevens oprichter van warrenbuffett.nl
over de beleggingsstrategie van Warren Buffett. Deze column is niet
bedoeld als individueel advies tot het doen van beleggingen.

Lees ook:

Meer
artikelen van Hendrik Oude Nijhuis

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl